Ντού, ντού, ντού ποδήλατα παντού!

Την Κυριακή που μας πέρασε, 1500 ποδήλατα, γέμισαν τους δρόμους της Θεσσαλονίκης στα πλαίσια της 4ης Πανελλαδικής Ποδηλατοπορείας. Συνθήματα όπως "Ντού, ντού, ντού ποδήλατα παντού" και "Ποδήλατα στην πόλη, να σφίξουνε οι κώλοι" ακούστηκαν και χειροκροτήθηκαν απο περαστικούς και απο ανθρώπους στα μπαλκόνια. Ποδηλάτες όλων των ηλικιών ήταν εκεί για να στηρίξουν την προσπάθεια, ενώ δεν έλειψαν και κάποια ιδιαίτερα τροποποιημένα ποδήλατα δίνοντας μία ευχάριστη νότα στην όλη κατάσταση.

Επιστροφή

Μισός χρόνος και, πέρασε απο την τελευταία ανάρτηση αλλά μόλις τώρα βρήκα όρεξη να ξαναγράψω, ή μάλλον για να ξαναποστάρω μία όμορφη φωτογραφία. Μία ευγενική γάτα που σαν κανονικός ένοικος του σπιτιού, πόζαρε για τον φακό μου και μόνο...

262/365

Το δεντράκι της φωτογραφίας μου έδωσε την αφορμή να ποστάρω μετά απο καιρό. Το είδα τυχαία σε έναν πολυσύχναστο δρόμο, μόνο και μόνο, επειδή έτυχε να ανέβω στον πρώτο όροφο ενός Ιαπωνικού εστιατορίου. Το ιδιαίτερο σχήμα του μου κέντρισε το ενδιαφέρον και δεν χρειάστηκε ώρα μεχρί να πάρω απόφαση να το φωτογραφίσω. Stay tuned...

Hot, hot, hot

Το καλοκαίρι σε φούλ ρυθμούς, με το θερμόμετρο να σκαρφαλώνει στους 38°C και το βράδυ γύρω στους 30. Βέβαια αυτό πρέπει να το εκμεταλευτούμε με άπειρες βουτιές στις παραλίες. Προς το παρών όμως λίγο ακόμη υπομονή, καθώς υπάρχει λίγη δουλίτσα ακόμα. Βολευόμαστε με 'ποδηλατάδα' δίπλα στην παραλία(?) της Θεσσαλονίκης. May the force be with you!!!

Για εσένα...

A hundred days have made me older
Since the last time that I saw your pretty face
A thousand lies have made me colder
And I don't think I can look at this the same

All the miles that separate
Disappear now when I'm dreamin' of your face
I'm here without you baby
But you're still on my lonely mind

I think about you baby and I dream about you all the time
I'm here without you baby
But you're still with me in my dreams
And tonight, there's only you and me.

The miles just keep rollin'
As the people leave their way to say hello
I've heard this life is overrated
But I hope that it gets better as we go.

I'm here without you baby
But you're still on my lonely mind
I think about you baby and I dream about you all the time

I'm here without you baby
But you're still with me in my dreams
And tonight girl, there's only you and me.

Everything I know, and anywhere I go
It gets hard but it won't take away my love
And when the last one falls, when it's all said and done.
It gets hard but it won't take away my love

I'm here without you baby
But you're still on my lonely mind
I think about you baby and I dream about you all the time

I'm here without you baby
But you're still with me in my dreams
And tonight girl, there's only you and me...

Βαριέμαι...

Ο καιρός γαρ εγγύς...

Indiana Jones

Είπε ο Θεούλης να βρέξει λίγο παραπάνω και μας έκανε ζούγκλα. Για να πάω στην δουλεία πέρασα απο βάλτους, βούρκους και άλλες παγίδες με κίνδυνο την σωματική μου ακεραιότητα...

Με ανακάλυψαν

Το ότι είμαι ρέμπελος δεν χωρά αμφισβήτηση. Γιατί να το δημοσιοποιήσουν όμως; Πάντως έκαναν λάθος στην φωτογραφία. Δεν είμαι εγώ αυτός ο τύπος. Το ορκίζομαι...

Χρόνια πολλά!!!

Ύστερα και απο την σημερινή μέρα, συμπληρώνω ένα μήνα στο blog. Ε να μην τιμήσουμε το γεγονός έτσι όπως του αξίζει; Διαβάζοντας τις παλαιότερες αναρτήσεις μου, αναρωτιέμαι τι άλλο έχουν να δουν τα ματάκια σας. Προτάσεις δεκτές, μόνο σοβαρές προτάσεις :P Καλό σας βράδυ κυρίες και κύριοι, φεύγω...

Όταν 'τρελένεται' κάποιος χωρίς προφανή λόγο, τι πρέπει να κάνει; Να το κρατήσει μέσα του ή να βρεί κάποιο τρόπο να το αποβάλει; Η προφανής απάντηση είναι βεβαίως και να το διώξει απο μέσα του, αλλά τι γίνεται αν πάρει η 'μπάλα' άτομα που δεν φταίνε; Ελπίζω να μην χρειαστεί να με πάρει η μπάλα, αν και είμαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο. Relax take it easy...

Βρέχει, χιονίζει τα μάρμαρα ποτίζει...

Μετά απο διάλειμα μιας ημέρας, επιστρέφω. Αυτή την στιγμή βρέχει καρέκλες, μετά απο πολύ καιρό. Μάλλον καλό είναι αυτό καθώς όλοι ανησυχούν για την γενική ξηρασία. Εγώ προσωπικά το απολαμβάνω γιατί μου αρέσει ο ήχος της βροχής. Μου υπενθυμίζει οτι είμαι μέρος της φύσης και όχι μια 'μηχανή παραγωγής'. Αυτά τα ολίγα, καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.

Τσικνοπέμπτη χωρίς κρέας

Ήρθε και η Τσικνοπέμπτη (σε λίγο φεύγει κιόλας) και δεν έφαγα κρέας!!! Έρχομαι στο σπίτι και βλέπω αρακά. ''Ο μι τζι'' Έμεινα με ψωμί και τυρί όμως δεν πειράζει θα ρεφάρω στην επόμενη ευκαιρία (σατανικό γέλιο). Και επειδή δεν ντύθηκα καρναβάλι (όχι οτι χρειάζεται :) ... :

Ώρα για 'ρεμπελιές' σήμερα, αφού ο πανούργος καιρός μας ανάγκασε!!! Τίποτα το ιδιαίτερο σήμερα(εκτός απο ιστορίες για χωρισμούς και απιστίες). Δεν έχω και 'έμπνευση', οπότε η ανάρτηση θα είναι λιτή και απέρριτη(σαν την εικόνα).

Γρουσουζιά

Ζόρια με πιάσανε καθώς η χθεσινή μου δημοσίευση αντικρούστηκε με την χαμηλή θερμοκρασία. Κρίμα, κρίμα... Πρέπει να διώξουμε το χειμώνα γρήγορα. Θέλουμε άνοιξη ρεεεεεεεεεεεε!!!

Καλό μήνα σε όλους...

H σημερινή μέρα σηματοδοτεί το τέλος του χειμώνα (έστω θεωρητικά). Η μέρα μεγαλώνει και πάλι σιγά σιγά, τα τελευταία κρύα φεύγουν και άλλη διάθεση πέρνει σειρά. Αυτή της άνοιξης. Βέβαια είναι νωρίς ακόμα αλλά απο την άλλη προτιμώ την άνοιξη, οπότε πρέπει να το 'επισπεύσουμε' λίγο. Καλό μήνα να έχουμε...

31/365

Ιδιόρυθμη μέρα σήμερα...

Σ' αγαπώ και μαζί σου ξαναζώ,
Μ' αγαπάς κι ονειρεύομαι πετώ
Σαν πουλί στο γαλάζιο ουρανό.
Μ' αγαπάς κι έχω δύναμη να πω
Ότι ζω μόνο για να σ' αγαπώ
Και παλεύω κι αντέχω και νικώ.

Για την αγάπη σου θα πολεμήσω
Κι όλες τις μάχες μου θα τις κερδίσω
Και τις πληγές μου όλες θα γιατρέψω
Μ' έχεις κάνει εσύ να πιστέψω...

30/365

Αρκετός χρόνος για να ασχοληθώ με διάφορα πράγματα σήμερα. Αφού κοιμήθηκα όσο ήθελα (αν και πιάστικα), έφαγα με την ησυχία μου, τακτοποίησα τα πράγματα μου, ασχολήθηκα με την σημερινή μου φωτογραφία και τώρα, μάλλον θα δώ καμία ταινία.

Και όμως πρόλαβα

Στο τσάκ πρόλαβα πρίν αλλάξει η μέρα. Παρασκευή, Παρασκευή είσαι μέρα φοβερή!!! Πάει, τα έχασα. Δείγμα του ότι έρχεται τρελό Σαββατοκύριακο. Μια απο τα ίδια σήμερα συν όμως οτι γέμισε η τσέπη. Δεν κάθησα να παίξω στο photoshop για αυτό θα βάλω κάτι παλιό. Καλό weekend σε όλους!!!

Ξυπνητήρι σε μισώ!!!

Ίλεος!!! Έχω κουραστεί. Θέλω ύπνο. Μου φαίνεται πως έχω καταστρέψει το βιολογικό μου ρολόι. Με πέντε ώρες ύπνου κάθε μέρα, είναι απλά θέμα χρόνου, ο οργανισμός μου να με εκδικηθεί για ασέβεια στο σώμα μου. Πρέπει να αρχίσω να μετράω προβατάκια... Ένα, δύο, τρία, τέσσε... ζζζζζζζζζζζζ....

Απλά τα πράγματα

Έτσι απλά!!!

Επιτέλους λίγο χιονάκι

Ώρα ήταν να χιονίσει και εδώ, στην Θεσσαλονίκη μας. Αν και δεν είδαμε άσπρη μέρα, νιώσαμε έστω και λίγο, χειμώνα. Με το που άνοιξα τα μάτια μου το πρωί, είδα χιόνι στην απέναντι στέγη. Ουαου!!! Δυστυχώς είχε πιάσει μόνο λίγο στην άκρη. Δεν πειράζει. Maybe next time. Γαντάκια, κασκολάκια και σκουφάκια κτλ κτλ και βούρ στον πατσά. Εεεεεε στην δουλειά ήθελα να πώ...

Σκέφτομαι άρα υπάρχω (II)

Πάλι οράματα βλέπω. Ξεκινώντας την μέρα σαν 'τσαγκαροδευτέρα' κάποια στιγμή άνοιξα ένα κουτί με κόλλα και τι να δώ; (δείτε την φωτό για να καταλάβετε τι είδα) Η κόλλα απέκτησε προσωπικότητα και φρόντισε να μου φτιάξει την διάθεση. Λόγο της φύσης μου να πιστέυω στο υπερφυσικό, δεν το άφησα καθόλου απαρατήρητο. 'Έσκασα' και εγώ ένα χαμόγελο και συνέχισα την ημέρα με χαρά.

Χωρίς τίτλο

Αφιερωμένο στις κοπέλες που διαβάζουν το blog μου. Βρήκα το παρακάτω σχέδιο σε ένα φακελάκι ζάχαρης, απο αυτά που δίνουν στις καφετέριες. Μου άρεσε το σχέδιο και πήρα το φακελάκι στο σπίτι. Το σκάναρα και πέρασα χρώμα απο πάνω. Τίποτα το ιδιαίτερο αλλά ήταν το ζενίθ της έμπνευσης μου σήμερα.

Φόρτιση

Για σήμερα δεν έχω να γράψω κάτι σημαντικό. Ήταν μία υπερβολικά ήρεμη ημέρα, ικανή να φορτίσει τις μπαταρίες μου για την εβδομάδα που έρχεται. Ασχολήθηκα λίγο με το photoshop και έπαιξα ποδοσφαιράκι στον υπολογιστή. Αυτά τα ολίγα. Πάμε γερά για την αυριανή ημέρα.

Απορία

Αρχαίες πυραμίδες βρέθηκαν στον Άρη. Άνθρωποι πάτησαν στο φεγγάρι, στείλαμε την 'ταυτότητα' της ύπαρξης μας έξω απο το πλανητικό σύστημα. Την ίδια ώρα υπάρχουν αμέτρητοι άστεγοι και μικρά, βασανιζμένα απο την ζωή, παιδάκια. Μήπως έχουμε βάλει λάθος προτεραιότητες; Αυτό το ερώτημα μου προέκυψε χθές βλέποντας ένα ντοκυμαντέρ για το διάστημα. Όχι πως δεν μου αρέσουν όλα αυτά τα διαστημικά ντοκυμαντέρ. Αλλά σκέφτομαι μήπως όλα αυτά είναι μάταια; Τι μπορώ να κάνω εγώ για όλα αυτά; Η απάντηση (αν την βρώ) σε μελλοντική ανάρτηση στον κοντινό χωροχρόνο κάπου εκεί έξω...

Σσσσσστ. Ησυχία... Τώρα χαλαρώνουμε...

Επιτέλους μια ήσυχη μέρα, χωρίς πολλά πολλά. Χωρίς σκοτούρες, φωνές, τσακωμούς. Και το καλό της υπόθεσης είναι οτι έκανα , αυτά που κάνω κάθε μέρα. Καμία υπεκφυγή και κανένας συμβιβασμός. Μακάρι οι μέρες να κυλήσουν όπως η σημερινή. Για να συνεχίζω να φαντάζομαι και να σχεδιάζω όμορφα πράγματα...

Μικροί ήρωες

Σκέφτομαι πως δεν χρειάζεται να πέταμε στον ουρανό, να τρέχουμε σαν αστραπές, να ξερνάμε φλόγες απο το στόμα μας ή να σηκώνουμε αυτοκίνητα για να είμαστε ήρωες. Είμαστε ήρωες και μόνο που ζούμε στην καθημερινότητα. Αντιμετωπίζοντας τα συναισθήματα μας, τις προ(σ)κλήσεις των άλλων, αστάθμητους παράγοντες και πολλά άλλα που προσπαθούν να βάλουν 'τρικλοποδιά στην ευτυχία μας. Με μόνες 'υπερδυνάμεις' την αντοχή, την αποφασιστικότητα και την υπομονή μας...

Ο πονηρός

Ρίγος με έπιασε σήμερα, μάλλον απο το κρύο, αλλά το πάλεψα και τώρα είμαι ακμαιότατος. Έχω παρατηρήσει οτι απο τότε που δεν πηγαίνω σχολείο (6 χρόνια τώρα) δεν έχω αρρωστήσει ποτέ. Οπότε συμπεραίνω, πως το θέμα είναι μάλλον και ψυχολογικό. Για να αποφύγουμε κάποιες καταστάσεις, πιέζουμε τους εαυτούς μας ώστε να 'νοσήσουν'. Πλέον μου φαίνεται αστείο το 'θέατρο' για να μην πάω σχολείο. Και η πλάκα είναι οτι οι γονείς το καταλαβαίνουν. Μάλλον συμπάσχουν και αυτοί μαζί με τις παιδικές μας 'ανησυχίες'. Να και μία φωτό με την ανθιυγεινή μου φάτσα, σαν σταφίδα απο το κρύο. Αν ήμουν νεότερος ίσως να πίστευα οτι έπερεπε να μου κόψουν κανένα πόδι για να ζήσω... :P

Αγάπη. Απλά μία λέξη ή ''τα πάντα'';

Ίσως η τελευταία ημέρα, που η λέξη 'αγάπη', με την ερωτική έννοια, αντήχησε με το 100% της σημασίας της στα αυτιά μου. Πώς είναι δυνατόν να λέμε σε διάφορα άτομα κατά την διάρκεια της ζωής μας οτι τα αγαπάμε και ότι θέλουμε να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας, μαζί τους; Το 'ταίρι' μας είναι ένα σε αυτόν τον κόσμο, και μόνο αυτό αξίζει αυτή την λέξη. Αισθάνομαι οτι η λέξη, έχασε την σημασία της ή έστω, δεν έχει πλέον την ίδια δύναμη όπως θα έπρεπε να της αρμόζει. Πλέον είναι μια γενικότητα, μία ακόμα λέξη...

Κάθε μέρα είναι Κυριακή!!!

Κάθε μέρα είναι Κυριακή, έλεγε παλιό τηλεοπτικό σπότ στην τηλεόραση, αναφερόμενο στο ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα στο ΠΡΟΠΟ. Έτσι, μπήκα και εγώ στο τρυπάκι του στοιχήματος, ξοδέυοντας πολύ λίγα χρήματα αλλά με μαθηματική πρόοδο έφτασαν τα 10-15 ευρώ τη μέρα. Σίγουρα το ποσό είναι αστείο σε σχέση με άλλους αλλά αισθάνομαι τόσο όμορφα που το έκοψα 'μαχαίρι' (στην περίπτωση μου παραήταν εύκολο). Είναι απο τα πράγματα που έχω να υπερηφανεύομαι. Τώρα πλέον συνεχίζω να ακούω στοιχηματικές εκπομπές στο ράδιο μόνο και μόνο γιατί η 'ποδοσφαιρική Κυριακή' έχει αξεπέραστη αίσθηση στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, η οποία δεν ανταλλάσεται με τίποτα...

Για να έρθει το χιόνι λίγο και απο εδώ. Θα έχουν οι Άγγλοι και οι Ισπανοί και δεν θα έχουμε εμείς; Η σημερινή ανάρτηση just for the record... χιχί

Σκέφτομαι άρα υπάρχω

Αυτή η φαντασία μου, ώρες ώρες με ανυσηχεί. Βρήκα στον δρόμο ένα συρματάκι και αμέσως μου ήρθε η εικόνα ενός χορευτή ή ακόμα και ενός πατινέρ. Μου φαίνεται απίστευτο, το τι παιχνίδια μπορεί να παίξει το μυαλό μας με σχήματα και χρώματα. Ελπίζω να βρώ και αλλα τέτοια 'περίεργα' διότι μου δίνουν την ικανοποίηση οτι ο εγκέφαλος μου βρίσκεται σε λειτουργία παρ' όλα τα περίεργα που φαντάζομαι. (Πω πω τι είπα πάλι)

Andy Warhol

Σήμερα, πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας με τον Andy Warhol στο μυαλό μου. Το πως και το γιατί, άγνωστα. Το σίγουρο είναι πως θα σχεδίαζα κάτι με βάση την 'Pop Art' λογική του. Τώρα, αν θα πάρω με αυτόν τον τρόπο τα ''15 λεπτά φήμης που αναλογούν στον καθένα'' (φράση που ο ίδιος ανέδειξε) θα δείξει... Μακάρι να βλέπω φανταχτερά χρώματα σαν αυτά σε κάθε στιγμή της ζωής μου.

Τυχερός...

Μετά την ιστορική χθεσινή ημέρα, ήρθε η σημερινή, η οποία με βρήκε να κερδίζω το φλουρί της Βασιλόπιτας ΚΑΙ στην δουλειά (προηγήθηκε αυτό του σπιτιού). Αν αυτό σημαίνει διπλή τύχη, υγεία, ευτυχία κτλ κτλ, θα ήθελα να δώσω λίγη (ή και όλη) απο την δική μου σε αυτούς που πραγματικά την χρειάζονται. Για την φωτογραφία της ημέρας διάλεξα μία περσινή. Ακριβώς πρίν ένα χρόνο (14/1/09) στο μακρινό Γύθειο, στην άκρη της Πελλοπονήσου...

Κοσμογονικές αλλαγές!!!

Ίσως σήμερα να ήταν μια μεγάλη μέρα για εμένα. Μετά την δουλειά, έτρεξα να αντικαταστήσω αυτήν που με υπηρετούσε χρόνια τώρα. Αδιάκοπα, αβασάνιστα, με σθένος... Μαζί στις χαρές, μαζί και στις λύπες. Όμως έπρεπε να πώ το πικρό αντίο σε αυτήν και τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Ο βασιλιάς πέθανε. Ζήτω ο βασιλιάς!!!

Συγνώμη

Βαριά, βαριά πέρασε και η σημερινή μέρα, με 'highlight' μία υπόσχεση που δυστυχώς δεν κατάφερα να κρατήσω. Για να επανορθώσω έστω και στο ελάχιστο, αφιερώνω στο άτομο αυτό, την σημερινή μου 'δημιουργία'. Συγνώμη...

Μελαγχολική Κυριακή

Είναι Κυριακή βράδυ και βλέπω Αθλητική Κυριακή. Νιώθω όπως ακριβώς ένιωθα πρίν 10 χρόνια. Μία ανεξήγητη μελαγχολία , οτι το 'μαγικό' Σαββατοκύριακο τελείωσε και ξεκινάει μια καινούργια εβδομάδα. Άραγε δεν μεγάλωσα καθόλου απο εκείνο τον καιρό ή θα έχω αυτό το συναίσθημα όσα χρόνια και αν περάσουν;

ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΦΦΦΦΦ!!! ΚΑΙ ΑΛΛΟ BLOG???

Σάββατο 9 Ιανουαρίου και μόλις πρίν λίγο έχω ξυπνήσει. Ο υπολογιστής ανοίγει (μέχρι να ανοίξει σιγυρίζω το δωμάτιο μου), το MSN ανοίγει, ένα παράθυρο με link απο blog κάποιας φίλης ανοίγει.΄Εχω διαβάσει αρκετά blog και δεν μου άρεσε ποτέ κάποιο. Κάνω κλίκ περιμένοντας μία απο τα ίδια. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! Ήταν τόσο καλοσχεδιασμένο που ζήλεψα. Έτσι θα δημιουργήσω και εγώ ένα ακόμη (βαρετό?) blog. O καιρός θα δείξει αν έπραξα σωστά ή αν έπραξα, όντας νυσταγμένος... Have fun!!!